غلامعلی حداد عادل می گوید:

  از نشانه های بصیرت در بهشتی، آینده نگری او بود. امروز برای ده سال دیگر برنامه ریزی و کار می کرد. چند سال پیش سفری به آلمان کردم و شبی میهمان امام جماعت و مدیر مرکز اسلامی هامبورگ بودم. از او پرسیدم: «چه شد که شما سالها پس از شهید بهشتی، در این دوران حساس پیروزی انقلاب اسلامی، مسئولیت ادارۀ مرکز اسلامی هامبورگ را پیدا کرده اید و در واقع جانشین شهید بهشتی شده اید؟» میزبان من به تفصیل شرح داد که چگونه شهید بهشتی پس از مراجعت از اروپا به ایران در صدد تربیت عده ای برای تبلیغ اسلام در خارج از کشور برآمد و نهایتاً موفق شد یک طرح 5 ساله را برای سه نفر از روحانیون جوان اجرا کند. شهید بهشتی با تنظیم یک برنامۀ درسی، مرکب از علوم حوزه و دروسی مانند زبان خارجی و تاریخ و جغرافیا و علوم اجتماعی، دوره ای آموزشی را برنامه ریزی کرد و با نظارت خود به اجرا درآورد. پرسیدم: «زندگی شما در مدت تحصیل چگونه تأمین می شد؟» پاسخ داد: «شهید بهشتی با کمک افراد خیری که می دانستند پول را باید کجا خرج کرد، هزینۀ زندگی ما را نیز تأمین می کرد.» نتیجۀ آن آینده نگری و آن بینش و بصیرت این بود که می دیدم بعد از پانزده سال، یک نفر از همان روحانیون جوان، جانشین خود شهید بهشتی در همان مرکز اسلامی هامبورگ می شود، در حالی که معلم و مربی او، یعنی شهید بهشتی، سالهاست به دیدار خداوند شتافته است.